Alles in de maatschappij draait om voornamelijk één ding. Geld. Het grote geld, het stinkgeld, het gemakkelijke geld, het zwarte geld, het eerlijk verdiende geld, het machtige geld, gemis aan geld, smeergeld, bloedgeld, drugsgeld. Kortom…je kunt er veel bijvoeglijke naamwoorden aan vooraf laten gaan. Het draait om geld.
Welvaart of welzijn?
In de huizenmarkt, bij studenten, bij voorzien in je levensonderhoud, de belastingen, de banken, gezonde voeding, sporten, uitgaan, autorijden, natuurbehoud, oorlogen, godsdiensten, eerlijke kansen in de maatschappij, kinderen, wonen, criminele praktijken. Je ziet, alles is verweven met geld. Welvaart en welzijn zijn tegenwoordig gek genoeg ook onlosmakelijk met elkaar verbonden door geld. Kon men vroeger bij het woord welzijn nog toe met de gedachte dat men een stukje zelfredzaam was, zelfvoorzienend, niet veel nodig hebben etc. en vooral, dat gezondheid het belangrijkste goed was. Nu kost dat alles al een hele hoop geld. Inclusief gezondheid want gezonde voeding is voor veel mensen onbetaalbaar, men leeft daardoor ongezond, en ziedaar komt de farmaceutische industrie zich rijk rekenen aan jouw malaise.
De huizenmarkt is totaal losgeslagen en voor veel mensen onbereikbaar geworden (deels door corrupte makelaars en deels door inhalige, hebberige mensen) en welzijn is niet per definitie verbonden aan gezondheid maar wordt door bepaalde mensen ook gemeten aan wat je hebt (aanzien) dus bijvoorbeeld, auto, huis, hoogte van je inkomen, de hoeveelheid vrienden op facebook en Insta (en dus ook het aantal vind-ik-leuks), bitcoins (je kunt ze nog altijd niet eten dus nog steeds vrij waardeloos in mijn ogen). Kortom, men is verslaafd aan aanzien en populariteit. En ondertussen heeft men niet in de gaten hoe je gestuurd wordt door media, sociale media, multinationals, banken en je schulden (leningen) etc. Slaaf van het geld en aanzien. En slaaf van het reiken naar het onbereikbare.
Welzijn werd meer en meer verweven met welvaart.
De kleine en de groten doen mee:
Ook gemeentes maken zich hier schuldig aan. Ze schermen met het ene grootse project na het andere. Het mag wat kosten, geld is gratis. De mensen belanden jarenlang van de ene bouwput in de andere, er wordt flink geïnvesteerd in stenen (geen woonstenen) en ondertussen gaat het welzijn van de burger naar de knoppen. Door overlast van geluid en uitstoot van bouwapparatuur (want nog steeds niet schoon en vaak ook oud) Kortom, stank & overlast en het verdwijnen van groen, door meer stenen en toevoer van verkeer. Hallo klimaat, wat fijn dat je bestaat. Maar niet heus.
Definitie van melkkoe anno 2021; Huisjes, pandjes, winkelruimtes, leeg al dan niet leegstaand.:
In plaats van budget te gebruiken om mensen te motiveren en gezond te krijgen moet eerst geïnvesteerd worden in bouwprojecten die bergen geld kosten en onder de eindstreep veel moeite vergen om ingevuld te kunnen worden. Echter de doelgroep lijkt kennelijk onbereikbaar. Want er wordt zich een ongeluk gezocht naar gegadigden om lege ruimtes op te vullen maar het lukt niet. Voor de huurder kost het allemaal te veel geld. Want te groot, te klein, ongunstig qua ligging enzovoorts. En voor de verhuurder is het een melkkoe, ongeacht of onroerend goed is bezet of niet. Want bewoond, behuisd of niet, de belastingdienst blijft teruggave uitkeren ook al doe je niks zinnigs met je pand. Zoals het dorpsstadje waar ik woon. Veel winkelruimte bijgebouwd de afgelopen jaren, maar nauwelijks gevuld. Terwijl er al zoveel winkelruimte leeg stond. Het aanbod is dus alleen maar groter geworden. Doe daar eerst eens wat aan. De huurprijzen van dat onroerend goed zijn abnormaal hoog voor de plaats waar ik woon. En denk ik dan, zoals heel terecht een mevrouw laatst tegen mij zei, zolang leegstand van panden zich loont voor de onroerend goed bazen, zullen ze geen moeite doen om huurders te bereiken. Ik zeg: afschaffen. Verhuur je hut maar voor de helft van de prijs en anders zie je ook niks meer van de belastingdienst terug. En hoe meer jaren er verstrijken met leegstand, dus te zuurder gaat het voor je worden. Eens kijken hoe ze dan springen. Het geld dat wordt gespaard kan de BD beter besteden aan al die mensen die nog op teruggave van de kindertoeslagaffaire zitten te wachten. Leegstand loont, misdaad loont, failliet gaan loont (kennelijk), je in de schulden werpen loont. Zo werkt dat in Nederland. En de generatie van mijn zoontje die een spaarrekening heeft krijgt welgeteld 3 euro en 50 centen rente van de bank (wauw) omdat hij zo netjes spaart (al 5 jaar lang). Triest. Om maar te zwijgen van mijn spaarrekening, daar krijg je niks bij. Nee, ik geloof ik kan maar beter gaan lenen en mij diep in de schulden werken, daar krijg je onderhand namelijk een beloning voor, en als het zo doorgaat krijg je nog geld toe op je hypotheek om dat je zo dapper bent om geld te lenen bij de hypotheekverstrekker. Of bank. Of geldschieter.
En waarom?:
Het berust allemaal op inhaligheid. In de krant staat dat je beter kunt door studeren om later een betere baan te krijgen. Nou, die betere baan bestaat straks misschien niet. Er wordt je iets onzekers in het vooruitzicht gesteld. Snap het nou. Gevolg is dat echte vakmensen straks ook niet meer bestaan. Omdat iedereen hoognodig moest doorstuderen, lees: zich in de (studie)schulden moest werpen. En die wordt echt niet kwijtgescholden, tenminste, vooralsnog niet. En ik zie een afgestudeerd Management & Recht persoon nog niet één, twee, drie met een waterpomptang aan de slag gaan om de waterleiding te repareren en dergelijke ander zaken. Dat hebben ze niet geleerd. Ook niet van pa of ma. Want die hadden ook al doorgestudeerd en vragen overal mannetjes voor. Maar ik wijk af.
En nu?:
Want we jagen het onbereikbare na. ‘Iedereen’ (tussen aanhalingstekens, want niemand is of denkt hetzelfde) wil steenrijk zijn en er liefst niet al te veel voor doen. Maar als we straks allemaal steenrijk zouden zijn, zijn er nog steeds de armeren. Dat gegeven zal evenredig meegroeien. Want even rijk of even arm als alle anderen, dat bestaat niet. En de mens zit zo in elkaar dat hij zich wil onderscheiden van anderen. Dat er wel iets zou moeten veranderen, daar zijn we het met een groot deel van de wereldbevolking over eens. Wat er dan gedaan moet worden? Wie zegt het, jij, ik? De overheid? Oh nee, die zijn al (sinds de Corona-crisis) een beetje uitgespeeld en uit de gratie bij het volk.
Wat wel?
Wat we momenteel wel bereiken? Tweedeling, dus polarisatie. Wij-tegen-zij. Natuur die verdwijnt ten behoeve van. Familie-en vrienden die niet meer met elkaar praten, mensen die heel brutaal zijn- tegen mensen die het er maar bij laten zitten, lenen loont-vermogen opbouwen loont niet. Er zijn mensen die zonder dat ze het weten Jehova-achtige trekjes hebben ontwikkeld. Omdat ze voor een standpunt staan dat ze je persé door de strot willen duwen. Zij laten zich niks door de overheid opleggen maar ondertussen willen ze wel hun eigen standpunt te pas en te onpas ter berde brengen. Van die mensen hou ik mij tegenwoordig afzijdig. En daar heb je het al: wij tegen zij…brutaal tegen monddood. Of ze het zelf in de gaten hebben weet ik niet. Maar reageren doe ik in ieder geval niet. Dat deed ik in het begin niet, en nu al helemaal niet meer. Ik weet niet wat hun doel is. Net zoals ik ook niet weet wat ik met alles wat ik doe zal bereiken. Maar ik ben wel op een breekpunt in mijn leven gekomen. Eindelijk weet ik niet alleen wat ik niet wil. Ik weet nu ook wat ik wel wil. Op mijn stormende gedachtes krijg ik door een paar simpele grepen in mijn leven eindelijk vat, ik voel mij goed, ik geniet zolang als het kan van alles om mij heen en verwonder mij om de mens en zijn nukken. Er valt namelijk oneindig veel over te schrijven, de mens & het leven. Maar voor mij is dat verkwisting van mijn energie en acht ik redelijkerwijs voor niet mogelijk maar dat is weer iets anders dan onbereikbaar.
liefs Charlotte.
Reactie plaatsen
Reacties