Hoezo geen vrijheid?

Hoezo geen vrijheid?

Mezelf populair maken is geen ambitie van me. Dit stukje zal daar ook zeker niet aan bijdragen maar vooruit, daar gaat ie.

Vrijheid, geen vrijheid?:
Je hoeft tegenwoordig de krant maar open te slaan, de papieren of de digitale versie, of termen slaan je om de oren als, “Onze vrijheid is ons afgenomen, we worden beperkt, klein gehouden, betutteld etc. Dat alles wordt allemaal bewerkstelligd door onze overheid, die vrijheidsberoving etc..  Ik hoor het zelfs uit de hoeken van mijn eigen familie-vrienden-kennissen kring komen. Zoveel mensen zoveel meningen denk ik dan. Verontrustend feit: iedereen is bovendien overtuigd van zijn eigen standpunt.
Soms sta ik zelfs versteld van uitspraken van mensen die ik dacht te kennen, die ik toch echt hoog in het vaandel had staan. Mij bekruipt dan een gevoel van onbehagen. Wil eigenlijk de discussie met die mensen aangaan. Maar als ik één ding wel over mijzelf heb geleerd is dat ik geen ad-hoc discussievoerder ben. Zeker niet tegen die wat over-brutaal in het leven staan uitgerust met een aangeboren roeptoeter van een stem en je zo ten alle tijden overstemmen in een discussie. Deze mensen zijn overigens al van hun sokkel gevallen bij mij.

Aandacht:
Hier in Nederland is tegenwoordig degene die het hardst (en in mijn ogen vaak asociaal) roept ook diegene die het grootste podium krijgt. De media is hier onder andere, ook weer in mijn ogen, heel debet aan. Er zijn nu eenmaal zaken die belicht moeten worden en zaken die je beter wat meer met rust laat. Geef er niet zoveel aandacht aan. Net zoals een minuscuul pukkeltje dat je een beetje irriteert, dus je krabt er aan, vervolgens wordt het alleen maar erger, je besmet het met je vieze vingers, alle overvloedige handwassingen ten spijt, en voordat je het weet heb je een joekel van een puist in je gezicht dat alle aandacht opeist.  Zo zie ik dat. Dat gebeurt dus ook met alle mensen met al hun eigen theorieën en meningen over van alles en nog wat. Maar dat is ook weer een mening (of theorie zoals je wilt), van mij.

Lekker shoppen?:
Ik was een stukje nieuws op de TV aan het kijken ( ja soms doe ik dat nog wel, maar daar vallen je verder ook echt de schoenen van uit) en het ging over de kolonnes shoppers die op 2^e Pinksterdag en masse in de file staan(!) om te gaan winkelen. Je verzint het niet. Ik vraag mij al jaren af, wat is nou leuk aan winkelen op tweede Pinksterdag of welke andere massa magnetische, nationale-of internationale vrije dag dan ook? Leg mij dat uit. Staat er ook nog zo’n leukerd te vertellen, en ik citeer nu: “ ja je hebt vrije dag vandaag en ja, het regent hè, en ja, je moet toch wat hè, en de winkels zijn open en ja, dan gaan we maar even lekker shoppen hè”. (Die ja's en de hè ’s verzin ik er niet bij.) WATblief!? Je kunt dus echt geen andere leuke bezigheid verzinnen dan shoppen op tweede Pinksterdag. Wat is dat, wil je net als de rest van de massa meeklagen over het feit dat het “echt wel erg druk was” met “echt overal Duitsers” en “geen plek meer op het terras te krijgen was” en “ze moesten ze allemaal naar huis sturen”? Ga zelf naar huis.
Of inderdaad een Duitser die zeg "das wussten wir nicht, sonst wären wir nicht gekommen". Vallen mij echt de klompen van uit. Dus je kijkt heel de dag op je telefoontje, FB etc. maar je had geen enkel idee, oh bedaarlijk slachtoffer dat je bent van koopdrang, dat het druk kan zijn, te druk, overal.
Doe iets leuks en nuttigs met, bijvoorbeeld, je kinderen. Jong geleerd is oud gedaan. Tenzij je natuurlijk in de straat woont waar dat massatoerisme zich ophoudt, want dan ben je dus echt de pisang, je komt niet meer tot aan je huis. Dat is één van de redenen waarom ik nooit naar een toeristisch dorp heb willen verhuizen.

Rek  is er uit, maar toch:
JAAAAAAAA, ik weet het, ik zou mij niet moeten irriteren aan dit soort zaken maar overdenk dat nou eens. We zitten midden in een pandemie, met maatregelen, middeltjes en het hele circus eromheen. En nee, ik vind niet alles even relaxed, bijvoorbeeld het vaccinatiecentrum dat ze bij ons om de hoek hebben gemaakt zodat we nu zeven dagen per week aan en afvoer van autoverkeer hebben. Non-stop. Soms is het niet te doen (lees een hele toer) om tot bij mijn eigen huis te komen. Maar ik ondervind vooralsnog voor de rest weinig last van alles, behalve dat de spontaniteit even ver te zoeken is geweest en dat de rek met thuiswerken met kind ook wel beetje is verslapt. De weerstand heb ik vooral tegen mensen met een heel kort lontje, de agressie over en weer (overigens ook in het verkeer) en die overal lopen te schreeuwen en pareren dat we worden bedrogen (!) door de overheid en dat onze vrijheid wordt afgenomen. For Christ sake! NOUNOUNOU dames en heren zonder vrijheid: Als dat echt zo was, dan zat je nu in een cel, je zonden te overdenken. Want in een land waar geen vrijheid is, wordt je bij het minste van weerstand opgepakt en in de cel gegooid, monddood gemaakt en  desnoods gemarteld. Kijk maar eens naar het recente nieuws, naar andere artikelen dan de Covid-berichten. Maar nee, we zijn nu even in ons eigen straatje bezig. De wereld staat in brand maar wij voelen ons bij de ballen gegrepen door onze overheid. Ook daarvoor hoef je maar de krant open te slaan. Myanmar, arme landen die staan te springen om vaccins die het rijke westen allemaal heeft opgekocht, het klimaat, kinderen die de dupe zijn van huiselijk geweld, achterstand en barre leefomstandigheden (in een welvarend land) een kabelbaan die neerstort met allemaal jonge mensen die nog een heel leven voor zich hadden. Enzovoorts. Dus ik zeg, ga je schamen. Bah, hou op met dat gezeik. Want dat is het. En die laatste zinnen heb ik in mijn hoofd uitgeschreeuwd.  

Beste, je wordt bedankt:
Beste van je vrijheid beroofde, arme medemens. Ja, het is aanpoten, een beetje.  Man, maak je eens moe in het leven. Het is vooral voor de ondernemers in de horeca zwaar, studenten die niet naar school kunnen, de mensen in de zorg en de mensen in onze samenleving die sowieso al geen cent te makken hebben of eenzame mensen. Maar niet voor de doorsnee mens in Nederland, zoals jij en ik. Want waarom? Omdat je je drankje nu thuis  op de bank moest doen en niet in je favo-café. Of omdat je een afhaalmenu moest doen i.p.v. gezellig keuvelen in het restaurant. Nogmaals, jij hebt het dan niet zwaar. Want als je heel eerlijk bent ben nou uitgerekend jij dat type die anderen dan gewoon thuis uitnodigt. Want je bent zo lekker dwars en tegen de regering. Dus wat zit je nou te klagen, socializen doe je toch? Want je trekt je nergens iets van aan en gaat lekker je eigen gangetje. Waardoor alles nog langer duurt, want weer nieuwe besmettingen. En zo gaan we de cirkel weer rond. Steek eens je hand in eigen boezem. En nog iets, je wordt bedankt! Een normaal griepseizoen duurt max een half jaar, maar dankzij jou heeft dit "griepje" ons al meer dan een jaar in zijn greep.

Even iets minder leuk:
We beseffen allemaal dat het even wat minder leuk is geweest en nee, ik wil ook mijn kind niet iedere keer naar een teststraat laten gaan voor een uitstrijkje van zijn keel en neus, ikzelf ook niet. Maar ik neem een aantal zaken op de koop toe, en ook niet altijd. Dan maar even niet naar school. En ja, ik vind het ook belachelijk dat scholen massaal sluiten en zo achterstanden worden opgelopen. Maar tegelijkertijd klagen sommige leraren ook als de scholen wel weer voltallige klassen moeten draaien en moeten participeren aan het dagelijkse leven. Dat ze een ondergeschoven kindje zijn, niet aan ze gedacht wordt, dat ze zo weer veel risico lopen op besmet te raken. Ik snap het, maar ook weer niet. 
Want wordt er gedacht aan al die ouders die al maanden op het tandvlees lopen omdat thuis, gezin en baas, allemaal tevreden gehouden moeten worden.  Want werkzaam in het bedrijfsleven en niet in een overheidsbaan, waar loon altijd een garantie is, werk of tijdelijk geen werk door een pandemie. Loon uitkeren kan als er gewerkt wordt, want mijn inkomen fluctueert met mijn werkzaamheden, als ik mijn werk even tijdelijk niet kan verrichten of minder, dan ook minder inkomsten, ik kan ook niet tussentijds bij-of omscholing op kosten van de overheid, dat betaal ikzelf als dat kan, en verder is er geen dertiende maand. Vakantiegeld? Hebben we even helemaal maar in de koelkast gezet. Maar we zijn er nog. Dus we klagen nog op gezonde benen. En nee, ik ben nog lang niet aan de beurt voor een prik en weet ook nog niet of ik deze wil. Als ik dat uitspreek dan wordt ik ook al in dat hokje geplaatst van: ja je moet het zelf weten maar kom niet bij mij klagen. Dus je ziet, iedereen is een betweter, en dit is iets wat ik voor mijzelf beslis en waar ik geen roeptoeters voor nodig heb om mijn mening te uiten, uit te diepen, te veranderen of te onderbouwen.

Fijne dag nog, 
Liefs Charlotte