Vakantiemodus ON!

Liefste Fans van Charlotte-s-Blog,

Het is zover, de vakantie breekt aan en mijn 7-jarige kan zijn geluk niet op. De allerlaatste dag van dit schooljaar, heerlijk. Vanochtend vertrok hij, opgedirkt met strikje en blouse, want brunch vandaag, dus we gaan op “sjiek”. Haha, die kleine showman van ons. Ik heb met hem mee afgeteld. Even niks meer alles moeten, de stress van wie, wat, waar & hoe. Er is straks alleen nog maar het wat, waar & hoe in vakantiemodus. En ik doe lekker met hem mee.

Zoals jullie misschien gemerkt hebben ben ik de laatste weken, nee zelfs maanden, niet heel actief op het gebied van mijn blogs. Dat heeft een reden en daarmee wil ik gelijk aankondigen dat Charlotte-s-Blog nog sporadisch zal verschijnen. In eerste instantie begon ik ermee om mijn gemoed wat te ordenen, mijn frustraties te uiten. Dat heeft geholpen en mede daardoor ben tot de ontdekking gekomen dat ik het leven anders moet aanpakken. Het verleden heeft lang genoeg met mij meegelift en om te voorkomen dat het de overhand zou krijgen moest ik knopen doorhakken en afscheid nemen van bepaalde gedachtes. De inkijk in mijn ik-wereld ga ik wat meer afsluiten omdat in wezen de buitenwereld er niks mee te maken heeft. En wat ik privé kwijt wil vertel ik nog wel aan degene die ik daarvoor nodig denk te hebben en geschikt acht. En nee, wees gerust, ik ben verre van depressief, er is niks van dat alles aan de hand. Een mineur dag op zijn tijd doet je inzien wat voor een rijkdom we hebben om te leven in land van vrede, en waar ik iedere dag weer opnieuw de mogelijkheid  heb om zaken anders te benaderen en aan te pakken. Tuurlijk zullen er altijd opmerkingen van derden blijven die je even van de kaart brengen maar daar weten we tegenwoordig wel raad mee. Wat niet meer dient neem je afscheid van, ook daar heb je dan vrede mee.

Dat gezegd hebbende is het natuurlijk (vooral) ook een stukje tijd- en prioriteit kwestie geworden. Het schrijven van een tekst heb ik niet binnen een kwartier voor elkaar, ongeacht hoe graag en vloeiend ik de letters op het papier tover. Het vergt nogal wat en voordat een tekst klaar is, bijgeschaafd, gecontroleerd op spelling et cetera ben ik rustig drie uur verder. En die drie uur zie ik nu beter besteed in mijn praktijk die in opstart is. Mijn schrijfvaardigheden heb ik straks nodig voor andere doeleindes, werk gerelateerd namelijk. Het verwerken van een gespreksverslag om te beginnen maar ook de gezondheidsblogs die straks meer boventoon moeten gaan voeren voor Mara Vé Life Coaching. Daarnaast heb ik natuurlijk een gezin met nog een jong kind en daar gaat veel aandacht naartoe, want voordat ik het besef is hij groot en mag ik mij nergens meer mee bemoeien. Het gaat (te) snel allemaal.

Maar wat doe je dan met al die frustraties? Ja, die gaan in een geschreven dagboek. De beste manier om je gedachtes te ordenen. In het tijdperk waar alles maar digitaal moet (zelfs de zegeltjes in de supermarkt krijg ik niet meer live in handen, schande!) ouderwets papier gaan gebruiken. Met de willekeur aan teveel prikkels, te veel afleidingen die de kop opsteken, denk ik, net als met een boek lezen (grote passie van mij), je pas echt dicht bij jezelf staat als je alle sociale media, appjes, online cursussen, streamingdiensten, spelletjes, aanbiedingen, folders, online shoppen het hoofd kunt bieden als je minimaal een uur per dag je totaal afsluit voor alle online troep die de mensheid diep ongelukkig maakt. Neem je rust van Sociale Media & Digitale Onwelzijn. Dat gezegd hebbende, is het daarmee  gelijk de beste aanleiding om deze blog af te sluiten. En onthoud dit; het gras is NOOIT groener bij de buren.
Fijne vakantie allemaal!

Liefs Charlotte
alias
Tamara Vroomen
& Mara Vé Life Coaching.