Werk aan de winkel

Veeg mij maar bij elkaar, want de huisschilder is vandaag begonnen. En dat is nog niet half zo erg, dat weet ik. Straks hebben we weer prachtige wit gesausde muren en plafond en een opgeruimde benedenverdieping. Waar het om gaat is het werk vooraf. En straks, achteraf alles weer terughangen. Zucht. 

Het is maandagavond 1900 uur als er iemand met een ietwat klein stemmetje zegt: “Schat, de schilder vraagt of het deze week donderdag en vrijdag kan?”
Ik: Wat deze week nog? De schilder zou toch een week vooraf bellen zei je?”
“Jaja, maar er ging wat mis met mail et cetera, hoe dan ook (1♥), dit vraagt hij nou.”

Ik zie de bui al hangen, mijn hele week eigenlijk volgepland (onder andere ook met heerlijke weldadige dingen waar geen drukte bij past) en in mijn gedachte ergens zwerft iets van een afspraak donderdag (2♥), er was toch wat, er was toch wat? Kijk in mijn agenda, nee niks, alleen werk… en die weldadige dingen, ja dan zal het schilderwerk wel in mijn herinnering ergens hebben rondgezworven. NOT

Ik: “ja wat moeten we dan allemaal voorbereiden? Ik moet morgen naar de osteopaat en, oh mijn god, dan is dat natuurlijk ook weggegooid geld want we moeten gaan slepen en er gaat vast gelijk weer iets vastzitten in mijn rug en …zucht!” Maar ik weet, hier kom ik niet onder uit, helaas en tegelijk, wat een luxeprobleem. Volgens manlief betreft het 'slechts' de schilderijen van de muren afhalen en wat kleine prul weg, zodat kasten goed verschoven kunnen worden. Ik stem toe, zeg: "ja is prima, doe maar". 

Dus dinsdag, voormiddag, nadat ik mijn afspraken had afgehandeld, begon ik vol goede moed (plusminus) met het vullen van de verhuisdozen. Ik had er, volgens mijn man, ‘maar’ zeven gekocht.
“Ben je gek, meer hebben we niet nodig”, zei ik nog optimistisch, immers, zoveel hebben we niet in de kamer staan. Dacht ik (3♥). Het mailtje van de schilder verkondigde: ‘alles van de muren, wat op kasten staat weghalen, meubels worden verder door ons aan de kant geschoven en afgedekt'. Enfin, een kind kan de was doen, piece of cake, zo klaar, echt waar. Echt…….waar…… 
Tot je begint….
en je ontdekt...
Dat jij net zo goed een groot verzamelaar bent van;
Snuisterijen, kaarsjes, planten, boekjes, fotolijstjes, kussens, stenen, glaskunst-en beelden, een tapijt, gordijnen, rekjes, een hokker, vazen, kistjes, geurstokjes, lampe-berger houders, collector-items, mini autootjes, plankjes met prulletjes, houten katjes, boeken, boeken en nog eens boeken, kookboeken x 10, kookgerei, oliën, opbergbussen,kleine uhm, wat is dit allemaal prul, verstuivers en een stuk of wat tijdschriften (x 50), pennen en bijzettafeltjes, ontvangen kaartjes, magneten, lampen, wat héb ik allemaal nog in die kamer en keuken staan???? Dan moeten er Tv’s en providerkastjes gedemonteerd en de bijbehorende steun ook, en alle (hoeveel hebben wij er daar eigenlijk van?) contactdozen (4♥) voor stroom en verlichting.

En dat is nog niks! Er staat minstens 4 keer zoveel aan spullen en prullen in de kelders want inboedel van mijn vorige woning, de boedel van de webshop, nóg meer boeken en lampenkappen en kleding en…geluidsapparatuur die we nog nooit hebben gebruikt, kerstspullen, nog meer vazen en theelichthouders, kasten, inpakpapier, kisten, planken en kastenvol!….aaaaaaaahhhh, we zwijgen verder even over de garage. (5 x zoveel dekt en beetje de lading). Had ik al gezegd dat de garage ook nog een zolder heeft?
En ik type dit, omdat ik dat ook al allemaal jaren aan het opruimen ben, vooral in gedachte dan, in praktijk gebeurt nog niet veel.

Maar deze week brengt mij geluk, ik weet het zeker. Ik heb in de afgelopen week op drie dagen tijd  zoveel scherven gemaakt, het kan niet anders of het leven zal mij toelachen. Ik verrekte helaas zoals voorspeld wel mijn schouder, voelt wat beurs dus ik ben volgende week toe aan minstens een ontspannen bad, een massage en stilte. Gelukkig zijn er helpende handen, gelukkig is daar mijn werk en mijn blog voor de afleiding en; vanavond hoef ik lekker niet te koken, Yay ….dat heb ik ze thuis nog niet verteld. Maar ik zit wel wat aan huis gekluisterd nu, waar ik normaliter toch meer op&af en af&aan ren, dus een houten kont krijg je er ook nog van. Is niet erg, alles voor een fijn resultaat. Maar de kaarsen komen er voorlopig niet meer in, ik ga hier de eerstkomende 5 jaar geen rookwolkje aan de muren laten likken en snuffelen. De planten mogen na afloop terug op de plek. De foto’s worden eens onder de loep genomen. Voorlopig blijft het gros aan andere spulen in de dozen, dat weet ik wel. Want alles weer op de oude plaats terug…mhhhmneeeeee. 

Eens we klaar zijn komt het volgende project….We hebben alles zolang mogelijk uitgesteld maar nu moeten we er aan geloven, dakkapel, nieuwe badkamer, verduurzamen met zonnepanelen, buiten het schilderwerk……pffff. Het wordt een bewogen, druk en fijn jaar. Zin in!!!! Denk ik...
Gelukkig heb ik een prachtig vooruitzicht, er komt ook weer een weekje vakantie aan. Heerlijk….tegen die tijd zijn we er ook wel weer aan toe. Maarja, dan moeten ze wel hier eerst klaar zijn, Ik ben net gaan kijken.....in de woonkamer zijn ze nog niet begonnen...help. Lukt dit wel in twee dagen?

En dan nog even dit, ter verduidelijking van de 1,2,3,4 ♥

1♥ ‘hoe dan ook’ betekent: ‘stel verder geen vragen meer vrouw!’ Er ging namelijk eerder die week een andere, door mij gestelde vraag,  aan vooraf. Maar goed, ik zeg niks meer.

2♥ ja, ik had kennelijk mijn moeder verteld/beloofd/of iets daartussenin om ergens mee naartoe te gaan, voor wat advies….helaas, sorry mam, ging er iets mis. Slipped my mind enzovoorts, dat heb je weleens met die sneltreinvaartbeslissingen. We hebben het er al over gehad, gelukkig…wordt vervolgd op een leukere manier.

3♥de woonkamer is, ja, heel ruim om eerlijk te zijn. Dus een frutsel hier of daar valt ‘nauwelijks’ op. Moet de hut toch beetje aankleden hè.

4♥ contactdozen stroom en licht? Welgeteld 47 stuks! Zo, even in zicht. Geen wonder dat wij groot stroomverbruik hebben, we hebben het hier over alleen woonkamer en keuken.

Enfin, veel werk, maar het loont zich. Echter, ik heb besloten, de eerstkomende 30 jaar verhuizen we niet!

Wens jullie nog een fijne dag.

liefs
Charlotte.