Met voorkennis

Als we alles eens wisten in ons leven, zouden we dan meer relaxed zijn of juist gedrevener? Als we op voorhand zouden weten wat ons te wachten stond zouden we dan achteroverleunen en niks doen of zouden we het maximale proberen te bereiken omdat we vermoeden dat er meer te halen valt dan we op voorhand weten? Want er is altijd meer, een grens die je kunt overschrijden enzovoorts.
Geen idee, voor mij is dat een grijs gebied.

Maar zoiets, in die trant, het maximale bereiken bedoel ik dan, moeten de energiebedrijven gedacht hebben, vorig jaar, toen veel mensen op het punt stonden een contract te verlengen. Waarom zeg ik dit? Nou, omdat mij steeds meer verhalen bereiken waarbij mensen vertellen dat ze ineens geen contract voor drie jaar konden afsluiten maar slecht een jaar, of variabel. Dit was in november en december vorig jaar en januari dit jaar. Met andere woorden, wat je gewend was, was niet meer mogelijk. Je werd voor de wolven gegooid, aan de grillen van de ‘oppermachtigen op de stapel met geld en macht’. Is dat niet een beetje vreemd? Waarom ineens moeilijk doen over lange termijn beslissingen? Waarom moest het ineens om kortdurende contracten handelen?

Het spreekwoordelijke kwartje viel gisteren ineens: de energiebedrijven moeten al hebben geweten wat ons te wachten stond. Dat kan niet anders. En dat heet handel met voorkennis. Is dat niet strafbaar? Ik vraag mij dit serieus af. Waar blijft de overheid met haar bemoeienis. Nu kan ze een keer geheel terecht betuttelen, staat ze als een zoutzak toe te kijken hoe half Nederland ten onder gaat aan de inhaligheid en de grillen van de energiereuzen. De miljarden klotsen tegen de plafondplinten van de energieleveranciers, maar nee. Ingrijpen doen we niet. En dat terwijl we ook nog eens ‘ons’ gas verkochten aan het buitenland tegen een veel lagere prijs dan wat wij er zelf voor betalen. En hier staan we nu met lege handen en een doodstille stookketel.

De burger moet maar meer zelfredzaam worden. Het begon ooit met langer thuis wonen, dus bejaardenhuizen konden sluiten, zelf meer zorg regelen, digitalisering van de banken, want je krijgt niemand meer te zien op kantoor. Oh wacht, er zijn geen kantoren meer. Maar we betalen wél meer servicekosten, hmmm.
Meer op (mantel)zorg via je kinderen leunen, kinderen meer op financiële steun van ouders leunen, je huis als een dolle verduurzamen zodat we nog meer kunnen bouwen want anders is je appeltje voor de dorst straks waardeloos en ondertussen moeten we ‘samenkruipen’ om het warm te krijgen. Een beetje kou kan geen kwaad, echt niet, zelfs gezond, wanneer het kortdurend is en voor korte stressmomentjes zorgt. We zijn ook verwend, ja, klopt allemaal. Maar kou bij ziekte of mankement doet pijn. Dat heeft niks meer met gezondheid te maken, dan moet je lichaam eenvoudigweg echt te hard werken om je innerlijke thermostaat warm te houden en dat dan constant, zie het als een aanhoudende stressfactor. Ongelooflijk ongezond.

We moeten de thuisthermostaat het liefst 3 graden meer naar beneden draaien en korter douchen (korter dan die 4 minuten van mij ga ik echt niet!). Oh ja, en laten we lekker houtkachels gaan stoken, ook zoiets. Waar men echt van alles op gooit wat ongezonde lucht met zich meebrengt. Je kunt je ramen dichtdoen hoor, wanneer je buur besluit om het rookkanaal open te gooien. Over stikstof reduceren gesproken. En zo kunnen we nog wel even verder gaan.

Je hebt tegenwoordig al bijna stookschaamte, uit compassie voor hen die de energierekening helemaal niet meer kunnen betalen. Of die naar de voedselbank moeten ondanks twee inkomens. Waar ging het mis? En wordt het niet eens tijd dat er hier en daar een paar koppen gaan rollen? Dit ruikt namelijk naar dikke vette corruptie, en ik heb het ooit al eens geroepen maar we zijn werkelijk waar een echte bananenrepubliek geworden. Het lijkt er steeds meer op dat we terug de armoede induiken. Toch iets wat de generatie van mijn grootouders niet bepaald voor ogen hadden toen ze het land na de oorlog weer opbouwden. Ik begin er echt helemaal de kak van te krijgen. Want deze crisissen treffen de verkeerde mensen. De balans is weg, kwijt. We mogen ons ook langzaam gaan afvragen wanneer er straks geen boeren meer zijn, vanwege alle maatregelen, geen bakkers meer zijn, vanwege te hoge energiekosten (ik las al over twee noodgedwongen sluitingen) geen fruit en groente meer uit Nederland want de glastuinbouw beent het ook niet bij, wat dan? Ongezonde voeding zal zijn hoogtijdagen vieren want alleen bedrijven als Unilever en Shell overwinnen elke financiële hobbel. Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het iiiiiisssss....NIKS MEER!

Liefs Charlotte.

ps. dit was niet de laatste blog van het jaar!